پت بطری ضایعات نوعی بهم ریختگی فرهنگی هستند که به آرامی در کلاس جمع می شوند و باید هر از گاهی مرتب شوند. پنج سال پیش فیجت اسپینر بود.
پنج سال بعد، حواس پرتی جدیدی با پشتوانه علمی وارد کلاس های درس ما خواهد شد. نظریه پردازان و موج سواران مزاحم بدون تجربه کلاس درس خشم خود را ابراز می کنند.
تجربه و عقل سلیم آنها را در اشتباه بودن ثابت می کند. مدیران و معلمان معقول در برابر حماقت جدید مقاومت خواهند کرد، افراد قابل اعتماد توهین شده آزرده خاطر خواهند شد.
تناسب ایجاد خواهند کرد و سپس همه به راه خود ادامه خواهند داد. اگر می خواهید معلم شوید، به یک بطری آب فولادی نیاز ندارید. شما به شکم فولادی نیاز دارید.
اگر می خواهید استدلال کنید که بطری های آب در کلاس درس ضروری است، چگونه قرن ها بدون آن ها کار کردیم؟ پانزده سال پیش بدون آنها چگونه بودیم؟
از زمان آوردن بطری های آب در کلاس، چه نوع مشکلاتی را برطرف کرده ایم؟ هر معلمی مطمئناً می تواند در مورد مشکلاتی که از زمان وارد کردن آنها ایجاد کرده ایم به شما بگوید.
من همچنین جملاتی را در مورد “هیدراته بمانید” قرار دادم زیرا “هیدراته ماندن” دیگر به معنای نوشیدن مقدار معقول آب در روز نیست. “هیدراته ماندن” در حال حاضر به معنای آوردن یک کاسه پانچ تیتانیوم به کلاس و مایع میکرودوزینگ با صدای بلند هر ده دقیقه است.
برای شروع مطالعه آنلاین، شرکت‌کنندگان یک آزمون ساختگی بطری آب را که توسط تیم محقق ایجاد شده بود، انجام دادند که ظاهراً به‌طور قابل‌اعتمادی یک خط پایه از رفتارهای پایداری بطری آب پلاستیکی را آزمایش کرد.
هدف از این سؤالات در مقیاس متنوع این بود که اطمینان حاصل شود که شرکت کنندگان درک خوبی از نحوه عملکرد خود ندارند تا بازخورد جعلی بدون توجه به رفتارهای پایدار فعلی آنها قابل باور باشد.
