گلیسرین صنعتی باعث مسمومیت کار کنان شرکت تولید کننده آن شد

گلیسرین صنعتی با خلوص بالا کاربرد وسیعی در صنایع مختلف از جمله داروسازی، آرایشی و بهداشتی و محصولات غذایی دارد. با این حال، درصد خلوص گلیسرول حاصل از صنعت بیودیزل، تبدیل آن را به یک محصول با ارزش محدود می کند.

گلیسرول خام حاوی تعداد زیادی آلاینده مانند صابون، نمک، اتانول، متانول، آب، اسید چرب، متیل استرها، گلیسریدها و خاکستر است.

یانگ و همکارانش بیان کردند که ناخالصی های موجود در گلیسرول خام می تواند تا حد زیادی بر تبدیل آن به سایر محصولات با ارزش افزوده تأثیر بگذارد.

ونکاتارامانان و همکاران (2012) همچنین گزارش داد که صابون های موجود در گلیسرول خام یک اثر بازدارنده قوی بر استفاده از گلیسرول توسط باکتری ها دارند که بر عملکرد گلیسرول خام به عنوان منبع کربن در فرآیند تخمیر تأثیر می گذارد.

به عنوان نتیجه، ناخالصی‌های موجود در گلیسرول خام، چالش مهمی را برای تبدیل آنها به یک محصول با ارزش افزوده ایجاد می‌کند. بنابراین، تصفیه گلیسرول خام برای جلوگیری از اشباع بازار و افزایش سود تولید بیودیزل بسیار مهم است.

در ادبیات، رایج ترین فرآیندهای مورد استفاده تقطیر، رزین تبادل یونی، فناوری جداسازی غشایی، اسیدی شدن و به دنبال آن خنثی سازی و استخراج با حلال است.

اسیدی کردن یک تکنیک رایج برای خنثی کردن ناخالصی ها مانند کاتالیزور به نمک معدنی است. علاوه بر اسیدی شدن، می‌تواند مقدار صابون‌ها را با تبدیل آنها به اسیدهای چرب آزاد نامحلول کاهش دهد، زیرا می‌توانند بر جداسازی تأثیر منفی بگذارند و باعث از دست دادن عملکرد شوند.

از آنجایی که فرآیند اسیدی کردن تمام ناخالصی ها را حذف نمی کند، برای حذف سایر ناخالصی ها به مرحله تصفیه بیشتر نیاز دارد مانند متانول، روغن، آب و استر.

با این حال، فرآیند تقطیر دارای محدودیت هایی نسبت به سایرین است، زیرا به انرژی ورودی بالایی برای تبخیر نیاز دارد و باعث تجزیه حرارتی می شود.