تولید کنندگان مبل و کاور مبل راحتی ژله ای از تکنیک های مختلفی برای تقویت ظاهر محصولات مبلمان استفاده می کنند.
رنگرزی و چاپ تزئینی، گلدوزی، استفاده از پارچه‌های بافته شده و نبافته در مبلمان از جمله روش‌های رایجی است که در سال‌های اخیر رواج یافته است.
پارچه های اثاثه یا لوازم داخلی باعث ایجاد بالشتک و همچنین پوشش مبلمان می شوند. به عنوان مثال، طرح اثاثه یا لوازم داخلی ثابت به مبلمان بسته می شود، در حالی که روکش های شل را می توان به راحتی جدا کرد.
الگوی بافت اساس پارچه مورد استفاده در مبلمان را فراهم می کند. دو روش اساسی برای بافت پارچه های روکش دار وجود دارد: تخت و پرز. این دو بافت سرآغاز تمام پارچه های مبلمان هستند.
بافت های تخت عبارتند از توید، تویل و ساتن. آنها هیچ توده ای ندارند، اگرچه ممکن است به دلیل اندازه ناهموار نخ های استفاده شده، نرم و پوک باشند.
بافت مسطح اصلی یک نخ ساده است که از نخ های دیگر در زوایای قائم عبور می کند و از روی نخ اول و زیر دوم، روی سوم و غیره می رود. بافت های پرز مخملی، مخملی، پارچه تری، مخمل و مخملی است.
بافت پرز عبارت است از حلقه‌های برآمده، برش‌های بریده شده از پارچه‌های دوتایی و سایر نخ‌ها یا الیاف صاف، که عمداً روی پارچه‌ای تولید می‌شود که سطح پارچه را تشکیل می‌دهد.
روکش‌های پارچه‌های پرده یا بالشتک معمولاً شامل پرس بادوام یا دائمی می‌شوند که در آن پارچه‌ها در هنگام شستشو و خشک‌کردن مناسب نیاز به اتو کردن کمی دارند یا اصلاً نیازی به اتو ندارند.
در استفاده نسبتاً بدون چروک روکش های محبوب دیگری نیز برای مبلمان پارچه وجود دارد، مانند کنترل انقباض که انقباض محدود پارچه را تضمین می کند. پارچه دافع آب، که آب و لکه های مبتنی بر آب را منحرف می کند.
پارچه دافع خاک و لکه که لکه های آب و روغن را دفع می کند. پارچه های مقاوم در برابر شعله؛ و پارچه های رها کننده خاک که به راحتی خیس می شوند و به کاهش عملکرد شوینده کمک می کنند. این گونه پارچه ها دوام مبلمان را فراهم می کنند.
